Meteen naar de inhoud

Hiep hiep… “Wendy Weet Waarom” 6 jaar (+ 6 blogtips!)

Op 10 april 2014 verscheen het allereerste berichtje op Wendy Weet Waarom. Zes jaar later (en een pak wijzer, ahem) deel ik graag zes inzichten met jullie die ik in de loop der tijd opgedaan heb, door het bloggen. Wat weet Wendy nu dat ze in 2014 niet wist?

1. Schrijven is één.

“Wanneer ga je weer een stukje schrijven?” Mensen die niet bloggen – of die pas net begonnen zijn – denken al snel dat bloggen voor 99% uit schrijven bestaat. Je typt iets, zet er misschien een paar leuke foto’s bij, drukt op ‘Publiceer’ en klaar.

En zo kan het er inderdaad uitzien, want zo deed ik het in het begin ook.

Maar als je een levendige, mooie en drukbezochte blog wilt hebben, dan kom je er niet met schrijven alleen. Een website ziet er namelijk (gek genoeg) niet vanzelf uit zoals jij het wil, en inspiratie & publiek komen meestal ook niet zomaar aanwaaien.

Ik wil niet weten hoe populair mijn blog nu had kunnen zijn als ik in de beginjaren gestart was met een spark file (om ideeën in te bewaren), een blogchallenge en een eigen domeinnaam.

2. Ga vreemde / vieze onderwerpen niet uit de weg.

Veruit de meest bezochte blogpost op Wendy Weet Waarom is ‘Bedwantsen 101: hoe herken je deze bee(s)tjes?’. Ongeveer 10% van de sessies op mijn website begint daar, terwijl er hier bijna 300 blogposts te vinden zijn.

Had ik dat van tevoren verwacht? Nee. Vind ik bedwantsen een leuk onderwerp? Ook niet.

Maar sinds ik weet dat heel wat mensen mijn blog via (uitgerekend) dat ene artikel vinden, probeer ik daar m’n voordeel mee te doen. Elke bezoeker is er immers één, en wie weet komen ze nog weleens terug. 🙂

3. Hoe meer je erin stopt, hoe meer je eruit haalt.

Deze ligt misschien voor de hand. Hoe meer tijd, geld en/of moeite je in je blog stopt, hoe meer het oplevert.

Maar het verbaast mij nog steeds hoeveel méér ik uit mijn blog haal sinds ‘ie niet meer gratis is. Hoeveel meer mijn site leeft als ik twee keer per week een berichtje plaats. En hoe lang “oude” blogposts volk blijven trekken als ik een beetje aandacht aan SEO (zoekmachineoptimalisatie) besteed.

Naast tijd, geld en energie kun je tevens je persoonlijke verhalen en kennis in je weblog stoppen, en ook daarvoor geldt in principe “hoe meer, hoe beter”. Maar…

4. Wees zo open en eerlijk als je kunt & durft.

Er zit een grens aan hoe open en eerlijk je op het internet kan zijn én wil zijn.

Toen ik zes jaar geleden aan deze blog begon, schermde ik het af voor Google en deelde ik het adres alleen maar met wat vrienden en familieleden. Het idee dat wildvreemden mijn verhalen zouden lezen, vond ik drie keer niks. Tegenwoordig heb ik daar heel wat minder moeite mee, maar nu zijn er weer andere dingen die ik eng vind en geheim houd.

Ik heb geleerd dat alles oké is. Een klein publiek is oké. Een blog zonder persoonlijke foto’s is oké. Een blog waarop ik laat zien hoe ik eruit zie en waar ik de laatste tijd geweest ben, maar niet wat voor werk ik doe, is ook oké. Zolang ik me er maar goed bij voel en niks doe wat niet mag.

5. Beter goed gejat…

Nog een belangrijk inzicht: er mag best veel, mits je er een eigen draai aan geeft! (Anders heet het namelijk plagiaat of piraterij. ?‍☠️)

Het werk van anderen heeft me de afgelopen jaren door heel wat writer’s blocks heen geholpen. Soms lees ik ergens een blogpost en dan neem ik het idee over. Of ik zie ergens een mooie quote voor in de categorie “Quotes”. Die, jawel, voor 100% uit citaten bestaat. Niet bijster origineel, inderdaad, maar hoe erg is dat als ik daarmee een blogstilte kan voorkomen of beëindigen?

Ook qua webdesign vind ik trouwens regelmatig inspiratie op andere blogs. Die gekleurde strepen onder mijn links? Die verschenen ineens bij Irene van Tussen Mars en Jupiter, en na een middagje stoeien met CSS had ik ze zelf ook.

6. De magie van de reactie.

Ocharme. Hoe ik het reactieveld in de eerste +- vier jaar onderschat heb…

Reacties laten zien dat je blog gelezen wordt. Reacties geven je informatie over wat wel en niet werkt. Ze kunnen een verhaal een extra dimensie geven, of inspiratie bieden voor een vervolg. Reacties zijn visitekaartjes, foutmeldingen, schouderklopjes en nog tig andere dingen.

En hoe krijg je reacties? Door ze te geven. Zo simpel is het, maar toch heeft het om de één of andere reden jaren geduurd voor ik dat inzag.

Welke inzichten heb jij de afgelopen jaren opgedaan? En voor de niet-bloggers onder jullie: wat zou je willen weten vóór je aan bloggen begint?


Foto gemaakt door Jennie Brown, via Unsplash

11 reacties op “Hiep hiep… “Wendy Weet Waarom” 6 jaar (+ 6 blogtips!)”

  1. Zes jaar is een mooie tijd dan heb je het wel onder de knie hè;)
    Bloggen is heerlijk maar kost enorm tijd en soms kots ik het ook even uit, zoals laatst toen ik op advies van mijn provider aangifte moest doen. Ik weet inmiddels dat ik het vooral als hobby wil doen en als ik dan weer zo’n gesponsord bericht lees herinner ik meteen weer waarom.

  2. Haha dit is best grappig maar sinds m’n nieuwe lay-out kon ik zelf niet meer ontdekken hoe ik indertijd die gekleurde balkjes bij m’n linkjes heb gefixt dus dankzij jouw blog is dat nu bij mij ook weer in orde 😀

    Gefeliciteerd met je zesjarige jubileum trouwens! Mooie inzichten ook die ik wel herkenbaar vind. Ik krijg altijd het meeste energie als ik toffe reacties krijg maar daar moet je inderdaad vaak zelf ook wel wat voor doen, al vind ik dat ook niet erg!

  3. Gefeliciteerd met de 6 jaar! Haha, grappig, jij wilde niet dat wildvreemde je blog zouden lezen en ik heb net het omgekeerde: liever 1000 wildvreemden dan iemand die ik in het echt ken!

    1. Echt? Wat grappig dat het dus ook andersom kan werken. Hoewel, bij mij zat de angst er niet zozeer in dat onbekenden mijn verhalen zouden lezen, maar dat ze door iedereen gelezen zouden kunnen worden. En dat ik dan ineens van een vage bekende te horen zou krijgen dat hij of zij me op de voet volgt. Dat idee vind ik (nog steeds) best eng.

  4. Gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal! En ik vind het ook altijd wel heel mooi om te zien hoeveel je leert gedurende de jaren. En ik ben zelf nog steeds onwijs dankbaar dat ik af en toe geld verdien met mijn hobby, of naar een leuk evenement mag. Zoiets had ik nooit voor ogen kunnen houden.

    1. Dankje! 😀 De eerste keer dat ik gemaild werd voor een samenwerking dacht ik dat ik voor de gek gehouden werd. Dat leek me iets voor “echte professionals”. Heel vet om daarvoor aangezien te worden, inderdaad. 😉

  5. Gefeliciteerd met je blogverjaardag! Mooie inzichten. En wat betreft die reacties: ik schrok gewoon een beetje toen ik mijn eerste reactie kreeg. Die was lief hoor, maar toch. Iemand reageerde op mijn blog! Vooraf nooit gedacht dat juist die interactie het bloggen ook zo leuk maakt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *