Het idee is even simpel als leuk. Je haalt ergens een stukje tekst (proza) vandaan, en dat knip je zodanig in stukjes, dat het poëzie wordt. Of lijkt. “Beter goed gejat dan slecht verzonnen?” Oordeel zelf.
“Men merkt nooit op wat gedaan is,men kan alleen zien wat nog moet gebeuren.” ~ Marie Curie Maria Skłodowska-Curie (1867 – 1934) was de eerste vrouw die een Nobelprijs kreeg. En acht jaar later ontving ze er nóg een! Ze was een echte pionier op het gebied van radioactiviteit, en ontdekte samen met haar man twee scheikundige elementen, namelijk polonium (vernoemd naar Polen, haar vaderland) en …
Nog even over die quote van vorige week. “Het lijkt altijd onmogelijk tot het gedaan wordt”. Daar wil ik graag wat dieper op ingaan. (Mocht Nelson Mandela nog geen held van me geweest zijn, dan was ‘ie het nu.) Omdat ik werk aan de uitvoering van het VN-verdrag voor de Rechten van Mensen met een Beperking, kom ik de laatste tijd iets te veel verhalen tegen …
Ik heb het afgelopen jaar geschreven over mijn missie, over dat ik mijn leven zo floepig vind, over mijn “ideale” vakgebied… Kortom, je kunt volgens mij gerust zeggen dat ik bovengemiddeld nieuwsgierig ben naar het doel van dit alles. Waarom ik hier op aarde ben.
“Toen de eerste stoommachine in elkaar werd gezet, scheidden de wegen van de rassen der wereld, en we hebben elkaar nooit teruggevonden.”
— Karen Blixen, Out of Africa (1937)
Precies twintig maanden geleden begon ik deze weblog, met een kort fragment uit het boek “De Alchemist” van Paolo Coelho. Ineens voelde hij dat hij tegen de wereld aan kon kijken als het arme slachtoffer van een dief, of als een avonturier op zoek naar een schat. Dat gevoel heb ik nog steeds.
De enige getuigen van de vergoten tranen en de gang van zaken hierbinnen zijn deze vier muren en de alwetende Jezus.
