“Jij bent niet echt gehandicapt.”
Deze opmerking – en varianten daarop – krijg ik regelmatig te horen.
Altijd bedoeld als compliment. Als blijk van waardering of bewondering. Maar zo ervaar ik dat niet.
Lees verder »Waarom “jij bent niet echt gehandicapt” géén compliment is
Mensen die hoortoestellen dragen zijn net normale mensen. Ze hebben alleen één of twee apparaatjes die anderen niet hebben, en stellen zichzelf (dus) vragen die anderen zichzelf nog nooit gesteld hebben.
Wat voor soort vragen dat zijn? Hier vind je 11 voorbeelden.
Lees verder »11 vragen die hoortoesteldragers zichzelf soms stellen
Het laatste weekend van april heb ik (weer) meegedaan met een stilteweekend. Al was het niet altijd stil. “Vrouwenweekend” dan misschien? “Retraite”? Afijn. Uit de reacties op mijn vorige blogpost maak ik op dat jullie heel nieuwsgierig zijn naar dat weekend, dus vandaag geef ik een inkijkje. Hoe zag het eruit?
Lees verder »Wendy doet een stilteweekend / vrouwenweekend / retraite
Een boek kan motiverend zijn op een positieve manier, of op een negatieve manier. ‘Masterclass Ondernemen’ van Annic van Wonderen valt voor mij in de tweede categorie.
Lees verder »Beter ten hele gedwaald dan ten halve geleefd?
Dit was veruit – en dan bedoel ik ook echt VERUIT – het engste wat ik de afgelopen jaren gedaan heb. Enger dan voor tien maanden naar Polen vertrekken, online daten, en leren autorijden, bij elkaar.
Lees verder »Ik stuurde drie pestkoppen van vroeger een berichtje, en kreeg een reactie.
Goed, nog even over dat grote vraagstuk van mij. Zit ik op een verkeerd spoor, of steken mijn oude onzekerheden opnieuw de kop op en kost dát me mijn nachtrust, mijn (werk)plezier, enzovoorts? Of allebei?
Lees verder »Wendy Wordt Wijzer (een nieuwe rubriek!)
Dankzij het internet, social media, de vrijheid van meningsuiting en “open to non-monogamy” datingprofielen kan het soms lijken alsof we tegenwoordig té open zijn.
Maar een perfect gestileerde foto van je woonkamer op Instagram gooien, of openstaan voor een nieuwe relatie (of scharrel) is géén openheid. Althans, niet hetzelfde soort openheid als wanneer je iemand een blik gunt in je leven op de momenten dat je woonkamer verdomd veel wegheeft van een zwijnenstal. En je liefdesleven eigenlijk ook.
Lees verder »Waarom openheid (soms?) geen kwaad kan
Ik liet het hier en daar al een beetje doorschemeren, en een paar vertrouwelingen heb ik alles in geuren en kleuren verteld omdat ik het gewoonweg niet voor me kon (en kan) houden. Maar goed. Ik ben dus verschrikkelijk verliefd. Geweest. Of zoiets.
Lees verder »Er was eens een GIGANTISCHE crush.
Union
Not alone
Stranger among strangers
For a better world
Together
Bij de balie kom ik van de zenuwen niet goed uit mijn woorden.
“Met Wendy” zeg ik, alsof ik iemand aan de telefoon heb. “Ik heb hier om 10 uur een afspraak, maar ik kon de ingang van dit pand niet vinden, dus ik ben een beetje te laat.”
“Geen probleem, hoor. Je bent er nu.”
Het is weer tijd voor mijn jaarlijkse controle.
Lees verder »Waarom ik een bloedhekel heb aan de audioloog (ook als ‘ie goed nieuws heeft)