Dit jaar wil ik twaalf dingen voor mekaar krijgen die mij heel tof lijken. Ten tijde van dat goede voornemen was “corona” nog vooral een biermerk en niet de nachtmerrie die het nu is. Sommige plannen – zoals het volgen van een danscursus (met een partner) – moeten daarom even de ijskast in. Maar andere acties zijn gelukkig nog wel uitvoerbaar, en juist nu extra interessant.
Zo is een opgeruimd zoldertje – niet bepaald het meest sprankelende idee uit de stapel – met al dat thuiswerken ineens aanlokkelijk genoeg om er direct werk van te maken. En dat ik vorige maand met een cursus mindfulness begonnen ben, komt de laatste tijd ook goed van pas.
Wat is mindfulness (niet)?
Toen ik met de cursus begon, dacht ik dat mindfulness zorgt voor meer rust in je hoofd. Dat blijkt niet zo te zijn. In plaats daarvan leer ik om vaker bewust aandacht te geven aan het hier en nu, zonder – en dit is belangrijk maar ook moeilijk – daarover te oordelen.
Hoe voel ik me nu? Wat hoor en zie en ruik ik op dit moment? Wat voor gedachten passeren de revue? Dat alles en meer waarnemen zonder er een oordeel over te vellen en zonder meteen in een actie- of piekermodus te schieten (en dus met de toekomst of het verleden bezig te zijn), dat is mindfulness, zo ongeveer.
Je begrijpt dat dit niet meteen leidt tot rust in de bovenkamer. In tegendeel, zou ik bijna zeggen. Alles waarnemen én niet oordelen én je aandacht vriendelijk terugbrengen naar het hier en nu als je afdwaalt?! …Poehee.
Mindfulness is een vaardigheid. Een aandachtstraining. Ik kan nog niet zeggen dat ik ’t volledig onder de knie heb – waarschijnlijk lukt me dat nooit – maar ik vind het wel interessant. Behulpzaam. Zinvol. Bijvoorbeeld om regelmatig te ervaren dat (negatieve) gedachten en gevoelens geen feiten zijn, maar voorbijgaande momenten. Die wetenschap kan nooit kwaad, maar zeker nu niet.
Opruimen, sorteren, vrijmaken
Ondertussen ben ik – net zoals de rest van Nederland – thuis maar aan het rommelen geslagen. Of eigenlijk aan het ontrommelen. (Is dat een woord?)
Te beginnen bij de kasten. Ik heb ze allemaal leeggehaald, alle spullen die niks anders doen dan plek innemen in een doos gestopt, en de kasten vervolgens weer netjes ingeruimd. Hier en daar op een iets andere manier dan voorheen, want het kan altijd nóg logischer.
Deze hele sessie leverde (maar?) één gevulde doos op, voor de kringloop. Geen grote opbrengst, maar onthou dat ik op 32 vierkante meter leef en niet veel spullen heb. Toch geeft het een voldaan gevoel om alles ondersteboven te halen, leuke dingen te herontdekken – aan inspiratie hoe ik de komende weken door ga komen geen gebrek 😀 – en letterlijk ruimte te maken voor iets nieuws.
Do I need it?
– Gretchen rubin
Do I love it?
Do I use it?
Toen ik met de keukenkasten bezig was en daar een paar halfvergeten springvormen tegenkwam, kreeg ik trouwens spontaan een nieuw idee voor het “Wendy Wordt Wijzer”-lijstje. Taarten bakken!
Met het uitmesten van de kasten kan dit actiepunt nog niet afgevinkt worden trouwens, want opgeruimde kasten is niet hetzelfde als “bijna altijd een opgeruimd huis”. Deze maand wil ik daar een gewoonte van maken. Bijna elke dag de afwas doen, spullen terugleggen op hun plaats… Ik kan niet zeggen dat ik er warm van word, maar het schijnt dat een opgeruimd huis wonderen doet voor je hoofd en je hart.
En als er dit jaar één maand is die zich uitstekend voor zo’n experiment leent, dan is het deze april wel. We kunnen maar beter van de nood een deugd maken, toch?
Wendy Wordt Wijzer: de tussenstand
Aan het eind van 2020 heb ik…
een paar andere sporten uitgeprobeerd;- meer rust in mijn hoofd dankzij meditatie / mindfulness (hier wordt aan gewerkt);
- bijna altijd een opgeruimd huis (ook een lopend project);
- een visagie- en schminkworkshop gedaan;
- een danscursus gevolgd;
- (beter) leren masseren;
- vrijwilligerswerk;
- meerdere Random Acts of Kindness uitgevoerd;
- een Loesje-poster / dichtbundel / boek met een tekst van mij erin of erop;
- twaalf verschillende taarten / cakes gebakken (tussenstand = 1);
- …?
- …?
Foto: Aleksandr Ledogorov via Unsplash
Wij moeten aan het opruimen nog beginnen… Het mindful zijn werkt hier wel goed, ik merk dat ik het ook echt wel een beetje nodig heb.
Taarten bakken zou hier uitlopen op een drama. Behalve dan een hartige taart die ik toevallig in huis heb om deze week te gaan maken 🙂
Hahaha, hoezo zou dat uitlopen op een drama? 😀 Geen baktalent?
Ik ben zó blij dat ik twee maanden geleden met die mindfulnesscursus begonnen ben! :O In eerste instantie was het ter vervanging van een visagiecursus die niet doorging, maar in deze tijd heb ik véél meer aan mindfulness dan aan een opgemaakte snoet!
Ik ben ook een beetje aan het opruimen. En ineens maar wat lenteschoonmaak aan het doen. Ik had eigenlijk gedacht van gewoon uitgebreid te poetsen als mijn verhuis er aan kwam, maar die zal waarschijnlijk wel wat later zijn door Corona, dus maak ik er nu toch maar een beetje werk van.
Groot gelijk! Des te minder tijd ben je straks kwijt aan schoonmaken, als het normale leven eindelijk weer hervat kan worden.
Jazeker, een opgeruimd huis is echt heerlijk. En ik had dus nét voor de coronacrisis net m’n hele huis uitgemest en schoongemaakt. Dus tja, ik kon niet meedoen met de hype;).
Hahaha, het is inderdaad nogal een hype he? Ineens is iedereen aan het schoonmaken, opruimen, interieurontwerpen, tuinieren… Wat er maar rundum Hause te doen valt. Blijkbaar kunnen we gewoon echt niet stilzitten.
Opruimen is zalig, maar ik moet er wel in in hebben als ik eerlijk ben. Toen ik hierheen verhuisde heb ik wel ene grotere ladenkast gekocht en daar bakken ingezet en ja ik leg alles daar steeds in terug, dat scheelt enorm! Ik maak ook elke avond de tafel leeg voor ik ga slapen. Dat scheelt veel voor de volgende morgen.
Bedankt voor de tips! Ik denk inderdaad dat ik met elke avond eventjes wat dingen leegmaken al een heel eind kom, maar ja, dat moet dus nog wel even een gewoonte worden. 🙂