Vier superlekkere taartrecepten

Het afgelopen jaar heb ik veertien verschillende taarten gebakken. Minstens één per maand. Ze waren allemaal lekker, maar deze vier ga ik ongetwijfeld vaker maken. Of heb ik ondertussen al vaker gemaakt. (A)

Pavlova

Al sinds 2007, toen ik op kamers ging en het Blue Band Basiskookboek kreeg, wilde ik een keertje een pavlova bakken. Niet omdat ik een merengue-fan ben (anders had ik wel wat meer haast gemaakt), maar omdat ik zo’n sierlijke taart op tafel wil kunnen zetten. Dus toen ik mezelf voornam om (minstens) 12 taarten te bakken in 2020, wist ik dat eentje daarvan die pavlova zou zijn.

In juli was het zover. Met aardbeien, frambozen en rode bessen uit de moestuin van mijn ouders, en de eieren kwamen trouwens ook min of meer uit hun tuin. (Het kippenhok, om precies te zijn.) Met zulke kakelverse ingrediënten van topkwaliteit moest de taart wel lekker worden, en dat was ‘ie dus ook. Al vond ik het wel een beetje zonde om hem aan te snijden. Lees: stuk te maken.

Met kerst hebben mijn moeder en ik een gemarmerde pavlova gemaakt, met chocolade erdoor. Toen het tijd werd om de taart te garneren (met slagroom, noten en ganache) bleek dat de onderkant van de pavlova aan het bakpapier vastgeplakt zat. Gevolg? Brokken pavlova, in plaats van één hele pavlova. Maar niemand die daarover klaagde. 😉

Tarte tatin met peer en gezouten karamel

Nog zo’n klassieker die ik een keertje wou maken: de tarte tatin. Een ondersteboven-taart. Zonder ovenbestendige pan of zelfgemaakt bladerdeeg. Ik blijf een amateur.

Omdat er regelmatig peren in mijn Boerschappenpakket zitten, werd het een tarte tatin met peer en gezouten karamel. Een makkelijk recept met maar vijf ingrediënten. Dat vind ik fijn, want het karamelliseren van suiker en het ondersteboven bakken van een taart is al spannend genoeg.

Dat karamelliseren ging de eerste keer nét goed. De karamel was ietsiepietsie verbrand, dus ik had een beetje een rokerige taart op het eind, maar de geur was gelukkig nét niet te overheersend. Sterker nog: ik vond het ergens juist wel lekker. Dat rokerige in combinatie met het zoete en zachte van de peren en de gezouten karamel.

De tweede keer ben ik iets te voorzichtig te werk gegaan. Toen had ik – na het karamelliseren – brokken karamel en gesmolten boter, in plaats van boterzachte karamel. Maar het mooie van een tarte tatin is (blijkbaar) dat tijdens het bakken dit soort “foutjes” alsnog rechtgetrokken worden. Door de hitte en de zwaartekracht wordt het uiteindelijk toch één smakelijk geheel.

Zeg nou zelf. Dat is toch pure magie?

Kokos-aardbeienplaattaart

Tot voor kort had ik een probleem met de combinatie ‘aardbeien’ en ’taart’. Of naja, “probleem” is een groot woord natuurlijk. (Wanneer vormen taarten nou serieus een probleem?!)

Maar goed. Als je een aardbeientaart maakt en je vervoert ‘m, dan is de kans groot dat de taart half verlept bij de ontvanger(s) aankomt. Aardbeien zijn nu eenmaal kwetsbare gevalletjes. Lekker, maar kwetsbaar.

Daarom maak ik bijna nooit aardbeientaarten. Maar toen leerde ik iemand kennen die in Antwerpen woont en die ik graag eens wilde verwennen met een goedgevulde, zelfgebakken aardbeientaart. Hoe krijg je die heelhuids van Breda naar Antwerpen, inclusief een ritje op de fiets? Awel, zo:

• 

• 

Deze kokos-aardbeienplaattaart ziet er misschien minder fancy uit dan de gemiddelde aardbeientaart, maar hij kan tenminste tegen een stootje. Terwijl ‘ie er qua smaak en hoeveelheid aardbeien zeker niet op achteruit gaat. Win-win!

(In plaats van gemalen kokos en ongebrande amandelen heb ik trouwens kokosmeel en amandelmeel gebruikt. Deze thuisbakker heeft namelijk geen keukenmachine. En wil die ook niet.)

Appel-kersentaart met amandelspijs

De lekkerste ontdekking van 2020. Van tevoren dacht ik: “Huh? Kersen en amandelspijs?”, maar ik bén me toch een portie blij dat ik dit recept voor appel-kersentaart van Rutger Bakt heb uitgeprobeerd. De combinatie van appel, kersen en amandelspijs blijkt god-de-lijk lekker te zijn.

Het was zelfs zó lekker dat ik totaal vergeten ben om er een foto van te maken. En omdat ik verse kersen gebruikt heb, en verse kersen nogal duur zijn, is het geen taart die ik “zomaar even” opnieuw zal bakken.

Ondertussen heb ik wel al een vergelijkbaar (en goedkoper) taartrecept gevonden en uitgeprobeerd, namelijk eentje met peren, lemon curd en amandelspijs. Daar heb ik wél een foto van, en ook die taart was vreselijk lekker. Dus als iemand nog andere variaties kent op “amandelspijs met zoete en zure vruchten”: geef het alsjeblieft door!

Ook andere lekkere taartrecepten zijn trouwens welkom! Welke is jouw favoriet?