En toen was ik ineens in Krakau. Of nou ja… Er ging natuurlijk een hele reis aan vooraf, en ik heb dit alles maanden geleden al gepland.
Niet bepaald ‘ineens’, eigenlijk. Maar 24 uur geleden zat ik nog in Nederland, aan de ontbijttafel, en wist ik nog niet hoe Eindhoven Airport en mijn kamer in Krakau eruit zouden zien. In vergelijking met die maandenlange voorbereiding stelt één dag niet zoveel voor, maar er kan ontzettend veel in veranderen.
Dus toch ‘ineens’.
Mijn avondeten bestond gisteren uit één paasei en twee stukken cake, dus mijn buik geeft luid en duidelijk aan dat het dringend eten nodig heeft. (Bij het inpakken van mijn rugzak en koffer heb ik me zodanig gefocust op de dingen die ik de komende maanden nodig heb, dat ik één van de meest primaire zaken ben vergeten.) De eigenaresse van dit appartement is heel vriendelijk, maar spreekt geen woord Engels, dus ik hoop maar dat ze mijn steenkolen-Pools begrijpt (‘waar-eten-kopen?’), of anders mijn buik.
In het allerbeste geval staat er een heus paasontbijt op mij te wachten. Dat zou helemaal fantastisch zijn, maar daar durf ik haast niet op te hopen.
Ben benieuwd!
hoe heb je geslapen, met een lege maag? Vandaag nog een fijne Paasdag met in ieder geval een lekker ontbijt, knuffel opa en oma.
Goede morgen. Was je je woordenboekje Pools vergeten? We hopen dat je een lekker Paasontbijtje hebt gekregen! Vast wel, want de Polen zijn erg katholiek. Mooi dat de reis goed is verlopen. Veel plezier nog en leer ze. Het Pools dan hee.
Groetjes Wim en Dianne