Niet lang nadat ik mijn tips voor een solo-vakantie online had gezet, kreeg ik een telefoontje van het thuisfront. De inhoud van dat gesprek heeft mijn langetermijngeheugen nooit bereikt, door één enkele opmerking: “Da’s ook niet leuk voor je broer.”
Ik wist dat de timing van mijn vorige bericht niet slechter kon en dat heb ik ook letterlijk zo opgeschreven, maar ondanks die mededeling werden mijn tips voor aspirant-soloreizigers opgevat als een aanklacht tégen de vakantie met mijn broer. En dat deed pijn.
Misschien zijn mijn ouders de enige lezers die het bericht op die manier interpreteerden, misschien ben ik de enige die daar de logica niet direct van inziet… Hoe dan ook, bij deze, om eventuele misverstanden uit de wereld te helpen: ik kon en kan me voor een safari geen betere reisgenoot wensen dan mijn broer. Dus als ik door mijn schrijven iemand heb laten denken dat ik deze reis liever alleen gemaakt had… Nee. Absoluut niet. Zonder mijn favoriete dierenvriend had ik deze safari niet half zo leuk gevonden, sterker nog, dan had ik het niet eens gedaan.
(Als ik nu iemand voor de borst stoot die dacht mijn favoriete dierenvriend te zijn: sorry!)
Ojee… :Wat erg! Zo heb ik het dus echt NOOIT bedoeld. :O
hoi goed dat je dit misverstand opklaart, wij hadden ook het idee dat het niet leuk was geweest.